Sve veći broj penzionera je prinuđen da radi kako bi sastavili kraj sa krajem.
Penzioneri čine značajan deo ljudi koji se oslanjaju na obroke Solidarne kuhinje. Iako se najavljuju povećanja penzija, a mediji nas ubeđuju u finansijske uspehe i stabilnost Fonda PIO, iznos penzija je još uvek daleko od obezbeđivanja dostojanstvenog života za veliki broj ljudi. U borbi sa rastućim životnim troškovima, sve više penzionera je prinuđeno da ponovo stupi u radni odnos.
Prema zvaničnim podacima Fonda PIO, oko 42.000, odnosno 2,5% penzionera u Srbiji je ostalo u radnom odnosu nakon penzionisanja, a procenjuje se i da je stvaran broj zaposlenih penzionera znatno veći. Pored produžavanja staža na istom radnom mestu, poslovi kojimase penzioneri najčešće bave jesu poslovi vozača, obezbeđenja objekata i negovateljstvo, ali često i manje ili više zahtevni poslovi u građevini, kao i sezonski poslovi u poljoprivredi.
Dok vlasnici kompanija govore o radnoj etici i disciplinovanosti starijih generacija, glavni razlog su ipak niska primanja–najveći procenat penzionera prima između 15.000 i 20.000 dinara mesečno. Treba napomenuti i prosečnu penziju poljoprivrednih penzionera, koji su 2021. dobijali nešto više od 12.000 dinara mesečno, kao i to da 150.000 ljudi starijih od 65 godina iz različitih razloga ne ispunjavaju uslove za državnu penziju. Ni za jednu od ovih grupa još uvek ne postoji rešenje na državnom nivou. Uz dvocifrenu inflaciju, kupovna moć, odnosno vrednost penzija dodatno opada, a time i kvalitet života stanovništva koje bi u zrelom dobu trebalo da ubira plodove višedecenijskog rada.
I prilikom ponovnog ulaska u radni odnos, penzioneri nailaze na poteškoće. Za razliku od starosnih penzionera, koji imaju određeni nivo slobode prilikom ponovnog zapošljavanja, korisnici porodične i invalidske penzije mogu da rade samo po osnovu ugovora o delu i obavljanja privremenih i povremenih poslova. Ovakvi poslovi ne omogućavaju sigurnost i stabilne prihode, te ne predstavljaju dugoročno rešenje. Uz to, proteklih godina smo mogli da ispratimo pooštravanje kriterijuma za dobijanje invalidske penzije, ali i dugo čekanje na odgovor i druge administrativne probleme koji penzionerima dodatno komplikuju borbu za pravo na dostojanstven život.
Porast broja zaposlenih penzionera je trend po kom Srbija ne zaostaje u odnosu na svetsko tržište rada. Stalno pomeranje starosne granice za odlazak u penziju, popularizacija privatnih penzionih fondova, ali i pomenute proceduralne poteškoće su simptomi koji se pojavljuju širom sveta, pokazujući nam da institucije zakazuju kada je u pitanju njihov deo pokazivanja međugeneracijske solidarnosti.
Solidarna kuhinja je prethodne nedelje podelila 477 obroka pasulja, pita sa sirom i jogurta, čana masale, a zasladili smo se štrudlicama.
Solidarnost, a ne milostinja! 